Op weg naar nieuwe uitdagingen
Bij de aanvang van dit nieuwe jaar houd ik eraan, in mijn eigen naam en in naam van mijn medewerkers, u mijn beste wensen aan te bieden voor een gelukkig jaar, waarin al uw wensen kunnen vervuld worden. Uiteraard zal het komende jaar 2014 cruciaal zijn voor de groep Spoor van het VSOA.
De wet van 30/08/2013 (Staatsblad van13/9/2013) bepaalt immers expliciet dat de Liberale Vakorganisatie over een zetel zal beschikken binnen de Nationale Paritaire Commissie van de NMBS, waar ze aldus actief zal kunnen bijdragen tot het sociaal overleg. Onze organisatie vindt zodoende haar plaats terug op het schaakbord van de syndicale strijd, waaruit ze gedurende tietallen jaren verwijderd werd. Ik wil eraan herinneren dat we volwaardig waren erkend van bij oprichting van de NMBS af in 1926, en dat we willekeurig uit de sociale dialoog werden uitgesloten in de duistere naoorlogse tijden.
Maar laat u niet misleiden, de toekomstige uitdagingen zijn belangrijk. We zullen niet enkel als decor dienen binnen de nieuwe Nationale Paritaire Commissie, die het onmisbaar middel zal zijn om de « way of life » van het spoorwegpersoneel te verbeteren. Hiervoor is het absoluut nodig dat we gehoor geven eerst en vooral aan onze leden, en ook aan onze collega’s, om vervolgens de meest terechte eisen die uitgesproken werden, bij de paritaire instanties over te brengen.
Ik doe een oproep tot al onze leden, afgevaardigden, medewerkers en vaste afgevaardigden, opdat ze zich mobiliseren om de informatie en de eisen die we willen uiten aanhoudend te laten circuleren. Het is aldus belangrijk dat onze organisatie geloofwaardig blijft en dat onze eisen doordacht en redelijk blijven. We moeten aandacht schenken aan de evolutie van onze « spoormaatschappij » die tegen onze wensen in werd gesplitst in een hybridisch systeem waarvan we wachten dat de efficiency ervan ons bewezen wordt.
Onze hoop steunt op de oprichting van de structuur « HR-Rail », die wordt verondersteld de uniciteit van het statuut voor het geheel van het personeel te waarborgen. Dit zal, wel te verstaan, onze eerste zorg zijn om onze sociale verworvenheden te behouden. Voor ons is er geen sprake van verkwanselen van ons ziekenfonds en het Fonds der Sociale Werken, of van het beheer van de pensioenen evenals van alle geldelijke voordelen, barema’s, premies en vergoedingen, die vergeleken bij wat in de privé sector toegepast worden, zeker niet uit de pan rijzen.
Laat ons er wel van bewust zijn dat de taak waarvoor we staan aanzienlijk zal zijn! Daarom zal er geen overschot aan goede wil zijn om de uitdagingen die op ons afkomen, aan te nemen. Want dit keer zullen we op onze daden en op onze bekwaamheid om onze verantwoordelijkheden op te nemen beoordeeld worden; velen onder onze collega’s wachten dat we het bewijs hiervan leveren om onze rangen te vervoegen. Wees ervan overtuigd dat hoe talrijker we zullen zijn, hoe luider onze echo zal weerklinken in de vrijwaring van onze rechten.